Dzisiaj coś dla bardziej wytrawnego widza. Jeden z moich najbardziej lubianych filmów i jedne z największych arcydzieł ostatnich lat, choć nie zdobył zbyt dużego rozgłosu , a mianowicie film Zack'a Snyder'a " Sucker Punch ".
Młoda dziewczyna - Baby Doll ( Emily Browning)- przeżyła już śmierć swej matki i siostry . Zostaje umieszczona przez swego ojczyma w szpitalu psychiatrycznym, w którym nie dzieje się dobrze. Poznaje tam Sweet Pea (Abbie Cornish), Rocket (Jena Malone), Blondie (Vanessa Hudgens) i Amber (Jamie Chung). Muszą one stoczyć walkę w swym umyśle i w rzeczywistości aby się uwolnić . Do upragnionej wolności potrzeba im pięciu rzeczy : mapy, zapalniczki, noża , klucza i jeszcze jednej rzeczy , która będzie wymagała największego poświęcenia ....
Włączając film pierwsze co widzimy to podnosząca się kurtyna , głos Emily oraz specyficzny klimat filmu. Można go w pewnym sensie porównać do stylu Tima Burtona - nie wszystkim musi się spodobać . Występuje wyraźne oddzielenie kolorystyką świata realnego od wymyślonego. W świecie realnym nie ma żadnych jasnych kolorów . Jest to świat ponury , dramatyczny , doprowadzający do depresji. W świecie wymyślonym pojawia się o wiele, wiele więcej kolorów rozpoczynając od wystroju klubu kończąc na wymyślnych strojach tancerek.
Cały film jest oparty na 3 płaszczyznach świadomości . Pierwszy jest to świat realny gdzie bohaterka widzi śmierć matki , siostry i nie może nic z tym zrobić, jest całkowicie bezsilna ( także wtedy gdy ojczym odwozi ją do ośrodka psychiatrycznego ). Drugi poziom - klub. Dziewczyna z początku jest pozbawiona własnej woli. Zostaje przyprowadzona do niego z sierocińca gdzie planują sprzedać jej dziewictwo . Ona nawet nie może nic na ten temat powiedzieć . Dopiero później zaczyna się w niej budzić buntownik i mózg całej operacji. Trzecia płaszczyzna to świat objęty wojną i spustoszeniem gdzie Baby Doll jest prawdziwą wojowniczką , buntowniczką i przywódcą całej grupy. Ciekawe jest to zjawisko , że im głębiej bohaterka zagłębia się w swym umyśle tym staje się bardziej pewna siebie i tym większą przechodzi przemianę. Z wystraszonej , bezsilnej dziewczynki przemienia się w pewną siebie bohaterkę, która za wszelka cenę chce uciec.
Soundtrack jest jednym z najważniejszych elementów filmu. Jeżeli jest źle dobrany może zniszczyć go doszczętnie . W tym przypadku mamy odwrotną sytuację. Bardzo dobre wrażenie po obejrzeniu filmu zostaje jeszcze wzmocnione dzięki dobraniu idealnej muzyki . Nie są to utwory tak samo specyficzne jak samo kinowe dzieło , dzięki czemu charakterystyczny klimat nabiera na sile. Mamy tutaj m.in. utwór Björk - Army of me , gdzie teledysk jest conajmniej ..... dziwny w dobrym tego słowa znaczeniu .
Ostatnim ważnym elementem który muszę wymienić jest grafika i efekty specjalne zawarte w trzecim poziomie świadomości. Chwile kiedy Baby Doll przenosi się do tego świata zapierają dech w piersiach . Gra aktorska dziewczyn jest na naprawdę wysokim poziomie , gdyż pamiętajmy iż były to sceny w całości kręcone na green screen'ie co tylko świadczy o ich wielkiej wyobraźni i talencie . Wprowadzenie i wymyślenie tych scen wymagało bardzo wiele godzin pracy i jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem. Uważam , że powinno się obejrzeć ten film chociażby dla samego obejrzenia ich i zobaczenia całej tej ciężkiej pracy ekipy filmowej.
Emily Browning - Baby Doll
Carla Gugino - Dr Vera Gorski
